Strączyn żółty bardzo rzadko, ale jednak, można spotkać w starych parkach. Najpiękniej wygląda wiosną, gdy kwitnie i jesienią, jak się przebarwia na żółte i złote barwy. I wtedy go najłatwiej rozpoznać. A co z okresem letnim? Tu już dużo, dużo trudniej, gdyż ma złożone liście, jak wiele innych drzew. Ale przyjrzyjmy mu się bliżej.
Liście strączynu żółtego
Nieparzystopierzaste liście strączynu żółtego składają się z 5 albo 7 zielonych listków. Starsze drzewa posiadają liście złożone z 9 listków. Najczęściej jednak z 7 sztuk. Ustawione są skrętolegle. Są dość duże i osiągają ponad 40 cm długości. Listki boczne szerokoeliptyczne i całobrzegie, czym bliżej wierzchołka tym większe. Te pierwsze mają ok. 10 cm długości, kolejne 12,5 cm długości, a te ostatnie przy listku wierzchołkowym ok. 15 cm długości. Sam listek wierzchołkowy jest nieco inny - bardziej rozszerzony, i większy, gdyż stanowi z 50% długości całego liścia - osiąga 20 cm długości. Listki ułożone są jeden za drugim, czasami w parach, ale jednak dużo częściej z 1 cm odstępem. Kolejna prawie para z 6 cm odstępem. Warto też przyjrzeć się strukturze blaszki liściowej i połączeniu liścia z gałązką.
Tafia się strączyn żółty w waszych parkach?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz