Ligustr pospolity

Ligustr najczęściej można spotkać w żywopłotach albo jako pojedyncze ozdobne krzaki. Mi udało się zobaczyć ligustr jako drzewko. Miał ze 3 metry wysokości i prowadzony był w formie parasolki.

Ligustr jest bardzo obficie ugałęziony. Dzięki temu często daje schronienie ptactwu. Liście ma małe do 4 cm długości, eliptyczne, wąskie, ciemnozielone z wierzchu i jaśniejsze od spodu. Ligustr dość obficie owocuje. Owoce - czarne, błyszczące kuleczki zawierające pestkę - zebrane są w grona na szczytach pędów.

Niestety ligustr jest trujący, nie tylko owoce ale każda część drzewka. Uwaga na dzieci aby nie zrywały kuleczek i nie bawiły się nimi.

Jesień u graba

Grab dosyć szybko przebarwia się na złoto i żółto. Wystarczy kilka zimnych nocy i liście graba zmieniają barwę. Co prawda nie tak szybko, jak liście jesiona pensylwańskiego ale jednak. Barwę zmieniają tez trójklapowe okrywy orzeszków. Ciekawie zaczynają wyglądać żywopłoty grabowe.

Jesień nastała. Czas dominacji prześlicznych kolorów drzew przed nami :-).

Trzmielina oskrzydlona - owoce

Ślicznie wyglądają różowe owoce trzmieliny oskrzydlonej. W tym roku w czerwcu pisałem o jej kwitnieniu a teraz mogę pochwalić się owocami. Różowe torebki osłaniają czerwone kuleczki zawierające nasionka. Początkowo są ściśle zamknięte a po dwóch, trzech tygodniach dojrzewają i  otwierają się. Torebki zwisają na krótkich ogonkach. Owoców jest po kilka w pęczku.

Drzewka mają 4 lata, ok. półtora metra wysokości i mam nadzieję, że owoców będzie przybywać. Teraz jest ich ze 30 sztuk.

Jesion pensylwański odmiana kulista 'Crispa'

Koniec września to czas jesionów pensylwańskich. Już zaczynają się złocić, żółknąć, przybierać jasne barwy i niestety gubić te swoje piękne liście. To też czas łatwego odróżnienia ich od jesionów wyniosłych. Te wyniosłe nadal są ciemnozielone i nie tracą jeszcze liści.

Dziś na spacerze spotkałem wyjątkowego jesiona pensylwańskiego (a tak naprawdę to kilkanaście sztuk). Była to odmiana kulista 'Crispa'. I szczerze, to gdyby nie charakterystyczne owoce to z daleka nie byłoby tak łatwo rozpoznać, że to w ogóle jesion. Liście miał drobne, poskręcane i powyginane, bardzo gęsto ułożone, nie łatwo było rozróżnić pojedyncze listki. Liście przypominały zatem wiąz 'Jacqueline Hillier' ale wiązy te nie rosną tak duże. Całe szczęście liście już się przebarwiały. No i pączki były brązowe, korowina też podobna do jesionowej więc po paru chwilach miałem pewność, że to jedna z odmian jesiona pensylwańskiego.

Jesion pensylwański odmiana kulista 'Crispa' wyselekcjonowana została przez polskiego ogrodnika Feliksa Rożyńskiego z Podzamcza. Drzewa rosną maksimum do 10 metrów wysokości i są bardzo dekoracyjne. Jest mrozoodporna. Dobrze znosi zanieczyszczenia - idealnie nadaje się do nasadzeń miejskich.

Głowocis chiński

Jeśli ktoś lubi zaskakiwać rodzinę, czy znajomych bardzo ciekawym drzewkiem w przydomowym ogrodzie to głowocis chiński idealnie nadaje się do tej roli. Z daleka nieco przypomina torreję kalifornijską albo jakąś długoigłową odmianę cisu.

Głowocis rośnie w formie krzaczastej lub drzewiastej i nie zrzuca igieł na zimę. Igły ma dużo dłuższe od cisowych - nawet do 10 cm długości. Igły ułożone są dwustronnie i prawie płasko nieco zwisając po bokach. Najciekawiej głowocis wygląda wczesną jesienią - wtedy jest podobny do palmy z malutkimi orzeszkami. Te orzeszki to strobile, czyli osnówki zawierające nasiona. Są zielone a następnie brązowieją i rosną po kilka a nawet kilkanaście w szypułce. Wyjątkowy to widok.

Głowocis ma tylko jedną wadę. Jest słabo odporny na nasze mrozy (wytrzymuje raczej do -20) i trzeba go osłaniać i sadzić w osłoniętych miejscach. Warto spróbować.

Pajęczyny na drzewach po deszczu

Czy można znaleźć uroki wrześniowej chlapy? Deszcz pada, siąpi, leje, zacina... Generalnie brrr. Ale poranek mnie zaskoczył pozytywnie. Dziesiątki pajęczyn, jakie oplatają mój żywopłot i iglaki namokło i wręcz zatrzymało krople wody. Pewnie dla pająków to kłopot ale dla nas urodziwy widok. A przy okazji kolejny dowód, że warto otaczać się zielenią w przydomowych ogródkach.

Jabłuszka na jabłoni Sargenta

W maju pisałem o pierwszych kwiatach na jabłoni Sargenta. Czekałem na owoce, trzymałem kciuki i się doczekałem. Jabłuszka są naprawdę mini, mają góra 1cm szerokości. Są śliczne szkarłatno-czerwone. Zwisają na długich czerwonych ogonkach. Uroku dodają im żółto-zielone liście. Jabłoń Sargenta już zaczyna się przebarwiać. Bajka w ogrodzie.

Mam nadzieję, że z każdym rokiem owoców będzie więcej. A może nadają się do zakonserwowania i do celów dekoracyjnych (torty, drinki)?

Urodlin trójłatkowy, czyli banany w Polsce

Urodlin trójłatkowy (Asimina triloba) to kolejny rarytas dla miłośników drzew. To nawet nie rzadkość ale wręcz unikat. Urodlin pochodzi we wschodnich i południowo-wschodnich części USA. Przez Indian zwany był pawpaw albo bananem preriowym. W Polsce jest spotykany tylko w kolekcjach dendrologicznych w arboretach i przydomowych ogródkach hobbystów. Co ciekawe nawet dobrze sobie radzi i czasami owocuje. Ostatnio miałem to szczęście zobaczyć owocującego urodlina.

Urodlin trójłatkowy z daleka wygląda jak jedna z odmian magnolii - ma w miarę podobne liście, które jesienią cudnie przebarwiają się na złote barwy. Kwiaty ma śliczne czerwono-brunatne, wręcz fioletowe podobne do kwiatów hibiskusa (ale nie takie wielkie półmetrowe), a owoce podobne do niedojrzałych owoców pałecznika chińskiego. Owoce mają do 15 cm długości. Początkowo są zielone, następnie żółkną aż dojrzeją i sczernieją (niczym banany). Owoce są jadalne! Całość wygląda bardzo ciekawie.

Drzewo nie zajmuje dużo miejsca. Wzwyż rośnie do 5-6 metrów. Nie lubi miejsc odsłoniętych i narażonych na ciągłe porywy wiatru. Preferuje stanowiska słoneczne i wilgotne, acz w pierwszych latach zaleca się by był nieco zacieniony. Wytrzymuje mrozy do -28 stopni, więc teoretycznie warto się nim zainteresować i posadzić w ogródku. Co raz częściej bywa dostępny w naszych szkółkach.

Modrzewnik chiński - rzadkości dendrologiczne cz.11

Modrzewnik chiński z wyglądu bardzo przypomina nasze modrzewie, czy mniej znane u nas drzewa - cedry. Ma jednak szeroką, nieco spłaszczoną koronę. Igły ma dłuższe, nawet do 6 cm. Są soczysto zielone i ułożone w tak zwane rozety. Na jesieni zmieniają barwę na złocistą i dlatego czasami modrzewnik zwany jest złotym modrzewiem. W Polsce rzadko kiedy ma szyszki - a szkoda, bo są śliczne niebieko-zielone.

Modrzewnik preferuje wilgotne stanowiska. U nas jest rzadko spotykany - pewnie przez niską odporność na nasze duże mrozy. Ma ktoś modrzewnika w ogródku?