Platany, które spotykamy w naszych parkach, a ostatnio też przy dużych alejach ulicznych, to platany klonolistne. Platan klonolistny to mieszaniec platana zachodniego (pochodzącego z Ameryki Północnej - głównie wschodnie wybrzeże USA) oraz platana wschodniego (pochodzącego z Pd.-Wsch. Europy i Pd.-Zach. Azji). Jest z nich najbardziej mrozoodporny i dlatego najlepiej się u nas zadomowił.
Platan zachodni jest mniej mrozoodporny, ale ponieważ klimat się ociepla, to coraz częściej spotyka się próby jego nasadzeń w naszym kraju. Ma to miejsce głównie w Polsce Zachodniej. Jeden taki wiekowy platan zachodni rośnie w Powsinie (centrum Polski) i ma się dobrze. Nie straszne mu były w dorosłym wieku sędziwe zimy lat 70-90. Zatem można uznać, że zakres jego stanowisk się rozszerza.
Platan zachodni ma dużo brzydszą korowinę. Na starych gałęziach nie łuszczy się tak wężowato, jak u platana klonolistnego. Przypomina bardziej korę jawora z charakterystycznymi kafelkowatymi żłobieniami. Na młodszych gałązkach kora się natomiast tylko delikatnie łuszczy ale bardziej wygląda to, jak porostowe narośla niż typowe łuszczenie, jak u klonolistnego.
Liście też są inne. 3-5.klapowe ale płycej klapowane. Są większe, a przy ogonku obie strony blaszki liściowej charakterystycznie zachodzą na siebie. Zupełnie nie przypominają liści klona zwyczajnego.
Osiąga bardzo duże rozmiary: 40-50 metrów wysokości. Nadaje się tylko do dużych parków. Nie zawiązuje, aż tylu owoców, co platan klonolistny. Jesienią nie widać ich na drzewach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz