Śliwa tarnina (Punus spinosa) porasta wapienne tereny Polski. Najłatwiej ją spotkać na południu Polski, szczególnie w Beskidach czy Pieninach. W Tatrach rośnie do wysokości 1100 m n.p.m. Co ciekawe szukając ostatnio owocującej tarniny spotkałem ją w okolicy Żywca.
Jest silnie rozgałęzionym, ciernistym (spinosus = ciernisty) krzewem, który można też poprowadzić jako drzewko owocowe. Owoce są okrągłe o 1,5 cm średnicy. Kolor pięknie granatowy z woskowatym nalotem. W środku mała pestka. Owoce dojrzewają już od września a teraz przy silniejszym wietrze spadają z gałązek. Chociaż wiele razy spotykałem tarniny zimą z wiszącymi zmrożonymi owocami. Takie przemrożone owoce tracą swoją cierpkość. Robi się z nich kompoty, konfitury, soki i nalewki. Zawierają duże ilości garbników i kwasów organicznych. Uwaga jednak na pestki - zawierają amigdaliny z których powstaje cyjanowodór. Trzeba je usuwać. Owoce wykorzystuje się także w kosmetyce, gdyż mają działanie ściągające.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz