Wiąz drobnolistny "Geisha" (Ulmus parvifolia 'Geisha') jesienią przybiera piękne, złociste barwy. Jego małe, drobno ząbkowane liście w sezonie są delikatnie biało obrzeżone. Wszystkie ząbki są białe. Na początku jesieni liście żółkną i wtedy biały brzeg staje się mniej widoczny. Teraz liście są niemal złote i w zbliżeniu ładnie tę obramówkę widać. Pięknie to wygląda.
Polecam go do małych ogrodów. Nadaje się do formowania i na topiary.
AI pisze, że kalina hordowina (Viburnum lantana) przebarwia sie jesienią na żółto. Jest to półprawda. Lepsza jest książkowa literatura, która podaje czerwonobrązowy kolor i jak zobaczycie na poniższych zdjęciach jest to bliższe prawdy. Prawda jest taka, że kaliny hordowiny rosnące w cieniu niemal w ogóle się nie przebarwiają. Są zielonkawe, a po większych przymrozkach liście nieco brunatnieją i opadają. Przy łagodnych zimach część liści nie opada. Generalnie jednak na słonecznych stanowiskach kalina ta zmienia barwy na różne odcienie złotego, żółtego, brązowego i czerwonego. Wiele jej liści jest dwubarwnych.
Niestety jedno błędne źródło i mamy potem takie problemy z prostym określeniem zjawiska jesiennych przebarwień. Dezinformacji - nawet w naszej dendrologicznej dziedzinie - będzie coraz więcej.
W Polsce najczęściej spotykamy oliwnika wąskolistnego. Dziś przedstawię jego kuzyna z dalekiej Azji - Chin, Japonii i Półwyspu Koreańskiego. To oliwnik baldaszkowy (Elaeagnus umbellata). Na wiosnę pokażę jego obfite kwitnienie, a dziś skupię się na owocach. Najważniejszą cechą jest to, że te owoce są jadalne, dość smaczne o słodko-kwaśnym smaku. Generalnie są mięsiste, czerwone z jasnymi kropkami. Nadają się do konsumpcji na surowo ale też w postaci nalewek, konfitur do dań mięsnych (niczym żurawina).
W handlu jest coraz więcej odmian owocowych wśród których spotkałem też takie o pomarańczowych owocach. Warto się tym oliwnikiem baldaszkowym zainteresować, szczególnie posiadając działkę typu ROD. Wytrzymuje nasze mrozy. A jeszcze co istotne - urośnie na każdej glebie i doskonale zniesie dłuższe okresy suszy. Sadźcie go na słonecznych stanowiskach, wtedy obficiej zaowocuje.
Znacie to drzewko? Zobaczcie odmiany 'Sweet'n'Sour' oraz 'Fortunella' ze szwajcarskich szkółek i ich gałązki oblepione owocami:
Wiele ogrodów botanicznych i arboretów w Polsce chwali się kwitnącym wciąż jeszcze heptakodium chińskim (Heptacodium miconioides). Sam pojechałem i sprawdziłem w moje ulubione miejsca. To drzewko potrafi bardzo zaskoczyć. Jesień mamy dość łagodną to i kwitnienie się przedłuża. U wiekowych drzewek mogą pojawić się nawet owoce. Małe, białe, sterczące wiechy kwiatowe stają się czerwonaworóżowe. Takie drzewko wygląda z daleka jakby zakwitło ponownie. A myślę, że wielu amatorów przyrody uzna takie różowe owoce za kwiaty. Za jakiś czas jak heptakodium zgubi liście i będzie można lepiej podziwiać jego bardzo oryginalną, łuszczącą się korę, która rozrywa się wzdłuż pionowych pasów.
Znacie? Drzewko zostało odkryte w 1907 roku przez słynnego podróżnika i botanika Ernesta H. Wilsona, w chińskiej prowincji Hubei.
Lionia jest w Polsce rodzajem roślin jeszcze mało znanych. Należy ona do rodziny wrzosowatych więc można ją trochę porównywać do pierisów należących do tej samej rodziny. Najczęściej spotyka się gatunek - Lionia ligustrowata (Lyonia ligustrina). Ja jednak dziś pokażę bardzo rzadkiego gościa z gór Azji Wschodniej, od Kaszmiru po Chiny i Formozę, często spotykanego w Himalajach. To lionia owalnolistna (Lyonia ovalifolia) półzimozielony, a u nas liściasty krzew lub małe drzewko. W polskich kolekcjach duża nie rośnie. Jednak formy drzewiaste osiągają w naturze wysokość nawet 12 metrów!
Drzewko preferuje wilgotne, przepuszczalne, próchnicze podłoża bez obecności wapnia. Może rosnąć w cieniu.
Mnie zaciekawiły jej jajowate, eliptyczne lub jajowato-podłużne liście, 5-18 cm długości, 2-10 cm szerokości, całobrzegie i zazwyczaj skórzaste. One teraz jesienią przeuroczo przebarwiają się na różne odcienie czerwonożółtych barw. Kolor czerwony zaczyna powoli dominować.
Drzewo chusteczkowe, czyli dawidia chińska (Davidia involucrata), pokazywane jest głównie w czasie kwitnienia. Odsypane kwiatami wygląda zjawiskowo. To jedno z najpiękniej kwitnących drzew w naszym klimacie.
W czasie jesieni się go nie pokazuje. Szkoda. Przecież dawidia chińska przeuroczo przebarwia swoje szerokojajowate, grubo piłkowane liście. Niby teoria i literatura pisze, że "jesienią przebarwiają się na żółto"... no nie - serio? Przez tyle lat nikt nie odnotował tych odcieni pomarańczowych, rdzawych, dyniowych, czerwonych i brązowych? Spotykając taką przebarwiającą się dawidię musiałem sięgnąć do dostępnych, profesjonalnych list kolorów i ich nazewnictwa. Moje analityczne podejście nie było w stanie tego wszystkiego określić i opisać.
Sami zobaczcie i zaproponujcie nazwy tych kolorów liści dawidii chińskiej.
Zjawiskowa jest ta barwa jej jesiennych liści, nieprawdaż?
