Klon srebrzysty 'Laciniatum Wieri'

Klon srebrzysty (Acer saccharinum) bywa częstym gościem na moim blogu ze względu na bardzo wczesne kwitnienie i owocowanie. Generalnie bywa też częstym drzewem w polskich miastach i miasteczkach. Rośnie dużo tych drzew u nas.

Dziś pokażę jego ciekawą odmianę 'Laciniatum Wieri' o bardzo głęboko powcinanych liściach, czasami nawet niemal postrzępionych. Drzewo ma trochę luźniejszą koronę niż typowy gatunek. Gałęzie długie i wiotkie, przewisające. Kolor liści z wierzchu zielonkawe - ton zieleni jasny i błyszczący, spodem liście srebrzystobiałe. Jesienią potrafią przybrać ciekawe barwy.

Ciekawe jest dla mnie pochodzenie tej odmiany. Jedne źródła piszą o odkryciu jej w 1870 roku w Genesee Valley w pobliżu Rochester w USA, przez dr D.B. Wier z Lacon, Illinois. Inni piszą, że to bardzo stara holenderska odmiana klonu srebrzystego. Jak było naprawdę?

Za kilka dni zgubi ostatnie liście. Zobaczcie jak 'Laciniatum Wieri' się teraz jesienią przebarwia.

Klon pospolity 'Columnare'

Klon pospolity 'Columnare' (Acer platanoides ‘Columnare’) to drzewo o kolumnowym pokroju i wyprostowanych do góry pod katem 60° gałęziach. Odmiana została wyhodowana w szkółce Simona-Louisa w Plantières, niedaleko Metz we Francji w 1855 roku. Dostępna w sprzedaży była już w latach 1878–1879. W Polsce była rzadko spotykana. Dopiero od niedawna jest stosowana przez zieleń miejską.

Liście tej odmiany są nieco mniejsze i płycej klapowane. Drzewo rośnie powoli i osiąga docelowo 10-12 metrów wysokości. Korona z wiekiem nieco się zaokrągla - poprawniej jest napisać, że robi się owalna. 'Columnare' jest idealna do nasadzeń alejowych i przydrożnych.

Zobaczcie, jak takie drzewo się teraz pięknie przebarwia na złote i pomarańczowe barwy. Kolor zależy od nasłonecznienia stanowiska. Zdjęcia z centrum Warszawy:

Czy perełkowiec się przebarwia?

Jak zajrzycie do Wikipedii to w opisie perełkowca japońskiego (Styphnolobium japonicum) znajdziecie taki tekst "liście opadające późną jesienią w przeciwieństwie do większości gatunków ozdobnych nie zmieniają barwy". Literatura też nie podaje za dużo informacji o jego jesiennych przebarwieniach. No więc, co jest prawdą?

Czy perełkowiec się przebarwia jesienią?

Faktem jest, że perełkowiec późno gubi liście. Mamy listopad i drzewa perełkowca japońskiego są jeszcze bardzo ulistnione. Podobne do niego jesiony wyniosłe już bardzo pogubiły liście. Również podobne robinie akacjowe natomiast posiadają jeszcze dużo zielonych liści. U perełkowca jest inaczej. Od tygodnia jego liście w szczytowych partiach drzew zaczęły żółknąć. Te na dole są jeszcze zielonkawe, ale to nie jest ta zieleń z sezonu letniego. Widać zmianę w kolorze. Jest przemiana na żółte barwy. Perełkowiec japoński się przebarwia jesienią. Zobaczcie te drzewa, które dziś spotkałem:

Morwa biała jesienią

Morwy dość późno rozpoczynają proces przebarwień. Wiele innych drzew już jest kolorowych, niektóre straciły wszystkie liście. Spacerując dziś po mieście, a mamy wiele dużych drzew morwy, przyjrzałem się, że te morwy na stanowiskach zacienionych są jeszcze zielonkawe. Te morwy rosnące na słonecznych stanowiskach już można podziwiać w połowie przebarwień. Liście są już żółtawe. Do maksimum wybarwień jeszcze musimy poczekać kilka dni.

Klon okazały - przebarwienia -> seria klony jesieni (9)

Kontynuując serię Klony jesieni przedstawiam dziś kolejny rarytas - pięknie przebarwiający się na żółte, kanarkowe barwy - klon okazały (Acer x conspicuum). Nazwa łacińska sugeruje, że jest mieszańcem. I to prawda. Jest wynikiem skrzyżowania klonu Davida (Acer davidii) z klonem pensylwańskim (Acer pensylvanicum). Ci którzy wiedzą, jak wyglądają oba te klony, będą oczekiwać pięknych przebarwień i urokliwej, wężowatej korowiny. Nazwa polska dobrze obrazuje jego urodę.

Klon okazały

Klon okazały to średniej wielkości drzewo. Potrafi osiągnąć do 10 metrów wysokości. Kora śliczna, zielonkawa z wyraźnymi jasnymi paskami i pomarańczowym nakrapianiem. Liście duże, wielkości nawet 5–20 cm. Kształt dłoniasty, 3- lub dużo rzadziej 5-płatowe, płaty długo zaostrzone, z charakterystycznym trójkątnym wierzchołkiem. Niektóre liście delikatnie owłosione od spodniej strony. Brzeg liścia piłkowany. Ogonek liściowy nawet do 10 cm długości, pomarańczowoczerwonawy. Pąki zielone. 

Liście w sezonie zielone. Jesienią od połowy października żółkną. Aż pod koniec miesiąca całe drzewo przywdziewa kanarkowe szaty

Niestety ten piękny klon spotykany jest tylko w kolekcjach dendrologicznych i hobbystycznych. Nie pojawia się w naszych parkach. Pisałem już o nim prawie 10 lat temu. Jest tak piękny, że warto wspomnieć jeszcze raz.

Zobacz całą serię Klony jesieni:

• Klon winolistny
• Klon bródkowaty
• Klon Miyabe'go
• Klon ostroząbkowy
• Klon drobnokwiatowy
• Klon strzępiastokory
• Klon Grossera
• Klon ściętolistny

Jesion jirisański (Fraxinus chiisanensis) - rzadkości dendrologiczne cz.31

Podczas ostatniej wycieczki do arboretum w Rogowie bardzo zaciekawił mnie bardzo rzadko spotykany jesion. Być może to jedyny w Polsce. Chodzi o Fraxinus chiisanensis nie posiadający jeszcze polskiej nazwy. Pozwoliłem sobie nazwać go jesionem jirisańskim, gdyż z angielska nazywa się go Jirisan ash. Skąd taka nazwa? Pochodzi z Korei Południowej z regionu Narodowego Parku Jirisan. Teraz wszystko jasne. Zastanawia mnie tylko skąd taka nazwa łacińska? Nie wiem. Mało jest o tym gatunku informacji.

Z uwagi na obecność zaledwie około 20 000 dojrzałych drzew w dziewięciu lokalizacjach w Korei Południowej gatunek ten jest uznawany za zagrożony ze względu na znaczną fragmentację populacji i dużą presję wyrębu tamtejszych lasów. Jednakże pomimo statusu zagrożonego, gatunek ten nadal dominuje w przybrzeżnych lasach górskich, w których występuje. Gatunek ten jest klasyfikowany jako „zagrożony” na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN.

Zobaczcie jak pięknie się przebarwiał. Warto zwrócić uwagą na różowawe młode pędy i ogonki liściowe. To rzadkość u jesionów: