Ogród Botaniczny w Lublinie ma powierzchnię 21,25 ha i należy do grona najpiękniejszych i największych w naszym kraju. Kolekcja liczy ponad 1600 gatunków drzew i krzewów, ponad 3300 roślin zielnych rosnących w gruncie oraz ok. 1600 gatunków roślin szklarniowych. W ogrodzie rośnie 106 drzew w wieku ponad 100 lat i wiele z nich to rzadkie okazy na skalę Polski. Byłem tam w maju i muszę napisać, że w mojej kolekcji zielonych miejsc wartych odwiedzenia ogród ten należy do TOP 6. Będę tam wracał w innych porach roku i polecam to miejsce.

Wejście do Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie

Plan Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie
Historia Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie
Inicjatorem powstania Ogrodu Botanicznego w Lublinie był prof. Józef Motyka, który organizując Zakład Systematyki Roślin na Wydziale Przyrodniczym UMCS, w listopadzie 1945 r. zgłosił wniosek o utworzenie związanego z nim ogrodu botanicznego. Jako miejsce przyszłego ogrodu wskazywano teren majątku Sławinek w zachodniej części miasta, ze względu na jego fizjografię, walory krajobrazowe i położenie na obrzeżach miasta, dające perspektywy rozwoju. Wielką zaletą wybranego terenu była obecność wzgórz lessowych, pociętych
wąwozami, z przepływająca w dolinie rzeką Czachówką. Na początek jednak na rogu ulic Głebockiej i Sowińskiego na terenie miasteczka uniwersyteckiego na działce o
powierzchni 3,5h powstał "Stary Botanik" - dzisiejszy park Akademicki. Była to tymczasowa
lokalizacja kolekcji roślin.
Intensywne
starania o pozyskanie nowego terenu rozpoczęto w 1950 roku. Po wielu latach
zabiegów
przystąpiono do tworzenia projektu i zakładania kolekcji
roślinnych. Blisko 10 lat trwały prace na 23-hektarowym terenie, gdzie
zaadoptowano część istniejącej roślinności i założono wile nowych
działów tematycznych. Powstające założenia ogrodowe były dziełem O i Z
Hensenów (1965) oraz J. Żochowksiego, T. Augustyniaka i M. Petrowicza
(1967).
W Sławinku leżał folwark stanowiący własność Firlejów, którzy w roku 1720
wybudowali tam niewielki dworek. W połowie XVIII wieku właścicielem
dworku był stryj Tadeusza Kościuszki, starosta krzemieniecki Jan
Nepomucen Kościuszko. Z zachowanych materiałów wiadomo, że w latach
1774-1775 oraz w 1790 roku przebywał tam Tadeusz Kościuszko. Dworek został udostępniony dla zwiedzających po otwarciu ogrodu i tak jest do dziś.
Ogród
Botaniczny w Sławinku powstał 20 lat później od pierwszego pomysłu - 23 lutego 1965 roku - dziś jest to dzielnica Lublina. Odbyło się to przy dużym udziale
ówczesnego rektora UMCS w Lublinie prof. G.L. Seidlera. Ogród położony jest w północno-zachodniej części Lublina, przy skrzyżowaniu ulicy Sławinkowskiej, al. Solidarności i al. Warszawskiej. W związku z przebudową tych dwóch ostatnich ulic od 2014 roku dostępne jest tylko wejście od strony ul. Willowej. Niestety wejścia od strony skrzyżowania tych ulic nie uruchomiono ponownie po zakończeniu remontu.