Foto Blog Drzewa Polski: Palmiarnia Gliwice

czwartek, 2 maja 2024

Palmiarnia Gliwice

Jeśli nie wyjechaliście nigdzie na majówkę, a nie możecie już się doczekać wakacji, albo po prostu lubicie rośliny egzotyczne lub oryginalne rośliny doniczkowe to proponuję wirtualną wycieczkę po Palmiarni Miejskiej w Gliwicach. To piękny obiekt, który obchodzi w tym roku 100-lecie istnienia. Zgromadzono w nim nie tylko egzotyczne rośliny ale także ptaki, owady i ryby. Jest to jedna z piękniejszych j największych palmiarni w kraju. Dodatkową zaletą jest możliwość zwiedzania koron wysokich drzew egzotycznych. Palmiarnia w Gliwicach jest piętrowa!

Palmiarnia Gliwice

Historia Palmiarni w Gliwicach

W roku 1880 powstają na terenie kształtującego się parku miejskiego pierwsze szklarnie o charakterze wystawowym. Dynamiczny rozwój obiektów rozpoczął się jednak później - w 1924 roku została zorganizowana tam wielka wystawa roślin egzotycznych. Wśród nich zaprezentowano kolekcję palm. Trzy z nich należące do gatunku feniks kanaryjski do dnia dzisiejszego rosną w pawilonie historycznym.

W 1925 roku otwarto pierwszy na Śląsku wielki basen o pojemności 120m3 wody dla jednej z największych na świecie roślin wodnych Victoria regia. Odtąd można było podziwiać w Gliwicach liczne rośliny znad Amazonki. Zbudowano terraria oraz klatki dla egzotycznych zwierząt. Zachwyt wzbudzały akwaria z kolorowymi rybkami, żabami i żółwiami. Podobnie w ptaszarni, wśród wielu ptaków królowały brazylijskie papugi. W 1926 roku Palmiarnię odwiedziło około 8000 osób. Gwałtowny rozwój nasadzeń gatunków egzotycznych, a także wzrost drzew palmowych wymógł powiększenie Palmiarni.

W 1935 roku wybudowano wysoką na 12 metrów szklarnię o powierzchni 504m², która stała się głównym pawilonem wystawowym. Powiększono również kaktusiarnię i dobudowano akwaria. Nieoceniony wkład w ten rozwój wniósł dyrektor Riedel – miłośnik roślin, botanik a jednocześnie dobry organizator. Wraz z nowymi inwestycjami wzrosła frekwencja odwiedzających. W 1936 roku Palmiarnię odwiedziło już 30 tysięcy osób. Palmiarnia wraz z otaczającym ją parkiem była – razem z śródmiejskimi alejami spacerowymi (obecnie Aleja Przyjaźni) i zespołem krajobrazowego Parku Wilhelma (obecnie Park Chrobrego) „zielonymi płucami” wśród kopalń, hut i zakładów przemysłowych.

Palmiarni nie ominęły jednak zniszczenia wojenne. W styczniu 1945 roku obiekty zostały niemal doszczętnie zdewastowane. Powybijane szyby, niesprawna kotłownia i panujący mróz spowodował utratę prawie całej kolekcji roślin. Dzięki wysiłkowi inż. Krzeczewskiego i pracowników Palmiarni w październiku 1947 roku placówka ponownie została otwarta dla zwiedzających. Miała wówczas 1400m² powierzchni i posiadała około 600 gatunków roślin, 28 akwariów, basen z wodą podgrzewaną przez cały rok oraz duże alpinarium. Sprowadzono wówczas do Gliwic niektóre okazy z opuszczonych po wojnie majątków na Dolnym Śląsku. Wiele egzemplarzy zakupiono lub otrzymano w darze od prywatnych hodowców.

W latach 70-tych kolekcja roślin liczyła już 8000 sztuk. Pogarszał się jednak stan techniczny obiektów a wzrost zagrożenia bezpieczeństwa dla zwiedzających wymusił decyzję o zamknięciu Palmiarni w 1985 roku. Postanowiono wtedy całkowicie zmodernizować wszystkie szklarnie, przy jednoczesnym zachowaniu rosnących już roślin. Zastosowano metodę obudowy. Najpierw wzniesiono konstrukcję i powłoki nowych pawilonów, a następnie zdemontowano stare szklarnie.

Powierzchnia Palmiarni wzrosła do około 2000m², a najwyższy pawilon mierzy 22 metry wysokości – co zapewnia dalszy rozwój palm, z których trzy najstarsze towarzyszą Gliwiczanom od 1924 roku.

Na wycieczkę zarezerwujcie dobrą godzinę - jest co zwiedzać. Cieszą liczne tabliczki z nazwami roślin. Ja polecam ten obiekt. Wyszedłem ukontentowany.