Pokażę dziś na przykładzie jodły Arnolda - krewnej popularnej u nas jodły koreańskiej - jak wyglądają szyszki jodły. Oczywiście są one sterczące, jak świeczki na starym zamkowym żyrandolu, w przeciwieństwie do zwisających szyszek świerków. Mają wydłużony, beczułkowaty kształt, ale nie tak typowy beczułkowaty, jak szyszki cedrów. Szyszki jodeł są różnych kolorów - od zielonkawych, po niebieskawe, aż do brązowych. Wszystko w zależności od gatunku i terminu w którym obserwujemy drzewo jodłowe z szyszkami.
O tej porze większość jodeł ma już dojrzałe tegoroczne szyszki. Część z nich powoli zaczyna rozpadać się na gałązkach. One nie spadają na ziemie. Nie znajdziemy ich pod drzewem (podobnie jak u cedrów). Rozsypują się na drzewie. U jodły Arnolda i u jodły koreańskiej dzieje się to pod koniec września. U jodły kalifornijskiej i u jodły pospolitej trochę później - w październiku. Co istotne, na tych dwóch ostatnich jodłach, szyszki pojawiają się w dużo późniejszym wieku i są one zazwyczaj bardzo wysoko umieszczone na drzewach.
Jak rozpada się szyszka jodły
Rozpadająca się szyszka jodły rozpoczyna ten proces od szczytu. Najpierw rozsypują się górne warstwy szyszki. Jeśli mamy szczęście podpatrzeć taką szyszkę to zauważymy dwa rodzaje łusek. Łuski nasienne i łuski okrywowe. Łuski okrywowe są grubsze i ich zewnętrzna powierzchnia nadaje piękny kolor szyszce. Łuski nasienne mają końcówkę odgiętą ku dołowi i wystającą nieco poza obrys beczułki. To te jasno-brązowe elementy widoczne a boku szyszki. Po rozsypaniu się łusek szyszki uwidacznia się oś szyszki, czyli trzpień. Gdy cała szyszka się rozsypie zostanie sam trzpień. Po jego długości widać, jak wysoka była szyszka (czasami trzpień się łamie i jest krótszy).
Dwa ostatnie zdjęcia pokazują przełamaną szyszkę jodły. To się generalnie nie zdarza. Zrobiłem to na potrzeby tego artykułu, żeby pokazać, jak szyszka wygląda w przekroju poziomym i jak ułożone są nasiona i łuski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz