Tuje po wichurze

Silne wichury związane z niżem Nadia, które przechodzą ostatnio nad Polską, przyczyniają się do dużych strat w starym drzewostanie. Łamią się też chore drzewa oraz te, które były źle posadzone i niewłaściwie przycinane. To temat na osobny wpis. 

Dziś chciałem pokazać, jak po takich wiatrach osiągających pod 100 km/h, zostają prześwietlone tuje, zwane żywotnikami, i pozbawione starych, brązowiejących łusek. Te łuski po sezonie zazwyczaj utrzymywały się na gałązkach aż do wiosny. Raz na jakiś czas warto ich się pozbyć i strącić z roślin. Teraz wiatr zrobił swoje i jak się uspokoi trzeba będzie wszystko zgrabić i posprzątać. Jeśli nie ma żadnych większych uszkodzeń i połamanych gałązek - to można powiedzieć, że część wiosennych porządków wiatr zrobił za nas. Chyba jedyny plus tych wichur.

Ogrom strąconych łusek i gałązek pokazuje, ile dorosła, duża tuja potrafi zgubić liści w jednym sezonie. Szczególnie tych wewnątrz przy pniu. Ogromne powierzchnie trawnika zostały nimi przykryte. Zielonej trawy w ogóle nie widać. Na zdjęciach jest tuja - żywotnik zachodni odmiany 'Szmaragd'.

Pędy i pąki orzecha włoskiego w styczniu

Zima to dla większości drzew okres bezlistny. To wyśmienity czas do obserwacji ich pędów i pąków. Większość drzew w stanie spoczynku udaje się zidentyfikować po:

• kolorze pędów,
• kształcie pędów,
• kształtach pąków,
• rozmieszczeniu pąków,
  
• włoskach,
• łuskach pąków,
• gruczołach żywicznych,
• kolcach,
• cierniach,
• przetchlinkach,
• bliznach liściowych. 

Planuję stworzyć szerszy wpis na ten ciekawy temat. Dziś pokażę, jak takie pędy i pąki wyglądają u orzecha włoskiego. Pędy jego są jak widać brązowawe i błyszczące. Dobrze widoczne są sercowate (trochę o kształcie herbu albo znaku Batmana), jasne blizny liściowe po opadłych liściach z poprzedniego sezonu wegetacyjnego. Pąki są kuliste, posiadają 2 łuski w kształcie muszli. Zewnętrzne łuski są szarobrązowe z ciemnymi brzegami. Przetchlinki w postaci jasnych kresek, które później zaokrągleją.Widoczne są już kwiatostany męskie orzecha włoskiego.

Czym się różni mahonia od ostrokrzewu? Część 2 - owoce.

Opisując wiosną różnice między mahonią a ostrokrzewem skupiłem się na pokroju, liściach, pąkach kwiatowych i kwiatach tych roślin. Obiecałem pokazać, jak jesienią wyglądają ich owoce. One bardzo rozróżniają mahonię od ostrokrzewu. Ich owoce są po prostu zupełnie inne.

Owoce mahonii i ostrokrzewu

Mahonia posiada ciemno granatowe owoce - jagody pokryte delikatnym, woskowym, niebieskawym nalotem. Średnica jagód to niecały centymetr. Jagody nie są okrągłe lecz nieco owalne. Mi przypominają trochę mini wersję naszych wychudzonych śliwek węgierek. Owoce mahonii zawiązywane są masowo, szczególnie, gdy roślina została przycięta. Owoce te często są zjadane przez ptactwo.

Ostrokrzew (ten najpopularniejszy u nas) posiada owoce kuliste, czerwonawe, podobne do jagód. One nie są matowe, ale błyszczące. Owoców pojawia się dość dużo na gałązkach, ale nie w tak licznych skupiskach, jak u mahonii. Owoce te też dużo dłużej wiszą na gałązkach.

Ostrokrzew Meservy - owoce jesienią


Ostrokrzew Meservy - owoce jesienią


Ostrokrzew Meservy - owoce jesienią


Ostrokrzew kolczasty - owoce jesienią


Ostrokrzew kolczasty - owoce jesienią


Mahonia - owoce jesienią


Mahonia - owoce jesienią


Mahonia - owoce jesienią


Mahonia - owoce jesienią


Mahonia - owoce jesienią

Korkowiec amurski zimą

Bardzo długo utrzymują się na gałązkach czarne owoce korkowca amurskiego. Jeśli spotkacie zimą takie drzewo, to zapewne będzie jeszcze obsypane owocami. Z daleka widoczne są czarne plamy z jego wiech owocowych. Pestkowce te są już bardzo zniekształcone. Z kulistych kształtow i błyszczących barw nic nie zostało. Czas i mróz zrobiły swoje. 

Zastanawiam się tylko, czemu ptactwo się nimi nie zainteresowało?

Ogród Botaniczny we Wrocławiu zza ogrodzenia

Będąc we Wrocławiu zaplanowałem szybką wycieczkę do tamtejszego Ogrodu Botanicznego. To jedno z marzeń jeszcze niezrealizowanych. Niestety marzenie się nie spełniło. Ogród był zamknięty. Była sobota, 14:00, jeszcze 2 godziny do szarówki. Piękna, słoneczna pogoda. Zero wiatru. No wręcz idealna aura, żeby popstrykać fotki i wyhaczyć ciekawe gatunki i odmiany. Niestety wszystkie wejścia były zamknięte. Obszedłem ogród dookoła.

Wszedłem do pobliskiego Muzeum Przyrodniczego i spytałem się, o co chodzi. Zamknięte, bo jest zima! Jedna z pań przy kasie informuje i pyta zarazem "A co by Pan chciał w zimę oglądać?". Nie no, serio? Są pączki, korowiny, owoce z nasionami, opadłe liście... Teraz pięknie widać pokroje bezlistnych drzew. Układ i kąty gałęzi i konarów. No cała masa ciekawostek do obserwacji. A zimozielone czy iglaki? Tylko w sezonie wiosennym wolno je oglądać? Rany boskie. Nie wierzyłem własnym uszom. 

Owoce tulipanowca - korony na święto Trzech Króli

Zastanawiałem się, czy jestem w stanie kontekstowo podejść do święta Trzech Króli i znaleźć odpowiedni temat z dendroflory. Jestem.

Tulipanowce amerykańskie podziwiamy głównie w czasie kwitnienia. Co się dzieje potem z tymi urodziwymi kwiatami? Na dnie kwiatowym tworzą się skrzydlaki, które są spiralnie osadzone. Każdy zawiera nasionko i skrzydełko. Całość przypomina małe korony w kolorze beżu i brązu. Dość ciekawie i urokliwie wyglądają. 

Za jakiś czas zaczną się te korony rozpadać i będzie można nasionka pozbierać. Praktycy piszą, że pełnych nasion jest zazwyczaj kilka, kilkanaście procent. Aczkolwiek udaje się z nich pozyskać nowe sadzonki. Można spróbować ale łatwo nie będzie.

Nie na wszystkich drzewach tulipanowca znajdziecie korony. On dość późno wchodzi w etap kwitnienia i owocowania. Zazwyczaj są to już duże i wiekowe drzewa.

A tak wyglądał tulipanowiec pod koniec października:

Kalina sztywnolistna zimą

Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) należy do roślin zimozielonych. Większość kalin u nas gubi liście. Czasami kalina hordowina, przy łagodnych zimach, nie traci liści. Kalina sztywnolistna zachowuje liście na lata. Te zdjęcia udało mi się zrobić przy kilkustopniowym mrozie. Liście nie były zbyt zwinięte, jak to bywa u różaneczników. Widocznie dzieje się tak dopiero przy większych mrozach. Liście te są wydłużone i jaśniejsze od spodu - posiadają charakterystyczny kutner. Krzew pochodzi z Chin i nie osiąga zbyt dużych rozmiarów. W sezonie pięknie kwitnie i owocuje.