Dziś druga z makii spotykanych w Polsce. To bardzo rzadko spotykane u nas drzewa - rosną głównie w ogrodach botanicznych i arboretach. W 2014 roku pokazałem makię chińską (Maackia chinensis). Teraz będzie pochodząca z Mandżurii makia amurska (Maackia amurensis). Połowa lipca to czas jej kwitnienia. Odbywa się to z miesiąc wcześniej niż u makii chińskiej.
Makia amurska
Makia amurska to małe i wolno rosnące drzewo liściaste, o wysokości 8-10 metrów. Na Wyspach Brytyjskich znajdziemy trochę wyższe osobniki. U nas głównie małe drzewka lub formy krzewiaste. Młode pędy drobno owłosione. Kora u starszych drzew dekoracyjna, ciemna, delikatnie łuszcząca się. Liście złożone, średniej wielkości, o długości od 18 do 30 cm, pierzaste, z siedmioma do jedenastu owalnych, zielononiebieskich listków o matowej strukturze. Korona kulista lub o nieco nieregularnym kształcie.
Najbardziej dekoracyjną częścią makii są jej oryginalne kwiaty. Kwiaty pojawiają się w połowie lipca, a drzewo kwitnie aż do pierwszej dekady sierpnia. Zebrane są ściśle i osadzone w sztywnych, wyprostowanych, groniastych kwiatostanach, długości do 15-20 cm, czasami rozgałęzionych u podstawy. Każdy kwiat kremowobiały w kształcie grochu, ponad 1 cm długości na krótkiej łodydze. Przy obfitym kwitnieniu dość bajecznie to wygląda. Kwiaty są pożytkiem i wabią całe masy owadów zapylających.
Niestety roślina nie jest w pełni odporna na nasze duże mrozy i świeże przyrosty bywają uszkadzane w czasie majowych przymrozków. Co ważne, makia amurska jest bardziej odporna na mrozy od makii chińskiej. Drzewo to potrafi u nas zaowocować i wydać ciekawie wyglądające strąki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz