Wiąz polny (Ulmus minor) pomimo, że zwany jest wiązem pospolitym to jest bardzo rzadko spotykanym u nas drzewem. Dość mocno przyczyniła się do tego holenderska choroba wiązów, która zaatakowała wiązy w Europie w latach 20. XX wieku utrzymując się aż do lat 60. Na nią wiąz polny jest najbardziej podatny ze wszystkich wiązów. Przez nią, dużych wiązów polnych pod koniec zeszłego wieku nie można było spotkać. Dobre kilkadziesiąt lat minęło, sytuacja wydaje się na nieco lepszą.
Mi udało się w ten weekend spotkać dość duże drzewo tego wiązu. Jego gałązki są oblepione owocami, które już zaczynają się odrywać i spadają na ziemię unoszone porywami wiatru. Owoce są średniej wielkości. Większe niż u wiązu szypułkowego ale mniejsze niż u wiązu górskiego. Mam też wrażenie, że jest ich gęściej niż u szypułkowego.
Bardzo charakterystyczne są natomiast pędy wiązu polnego. Posiadają listewkowate, korkowe skrzydełka, niczym u ambrowca amerykańskiego. Inne nasze wiązy takich pędów nie mają.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz