Duży mróz

Od dzisiejszej nocy można już śmiało napisać, że zaczęły się duże mrozy. Moja pogodynka w centrum Polski wskazała nad ranem -14,8 stopni Celsjusza. Z prognoz wynika, że kolejna noc będzie jeszcze zimniejsza. Nawet do -18 stopni a na północnym-wschodzie do -25 stopni. Jednak do rekordowych mrozów z tego stulecia jeszcze nam brakuje. 3 lutego 2012 odnotowałem -24,7 stopni.



Obawiam się o krzewy i drzewa w ogródku. Ciepły grudzień i początek stycznia zrobiły swoje. Rośliny były już przygotowane do kwitnienia a nie do tęgich mrozów. Pokrywa śnieżna jest bardzo cienka albo jej w ogóle nie ma. Może być nieciekawie w przypadku mniej odpornych gatunków. Całe szczęście od weekendu ma być cieplej.

Tereny zielone mają długotrwały, pozytywny wpływ na nasze samopoczucie

Brytyjscy naukowcy w swoich badaniach potwierdzają, że mieszkanie w obszarach miejskich z terenami zielonymi ma długotrwały i pozytywny wpływ na samopoczucie psychiczne ludzi. Badania te opisuje portal BBC. Co ciekawe zieleń ma trwały korzystny wpływ, w przeciwieństwie do podwyżek płac oraz awansów, które działają tylko impulsywnie i krótkoterminowo.

Park w Łęczycy

Współautor Mathew White z Europejskiego Centrum Środowiska i Zdrowia Człowieka na Uniwersytecie w Exeter w Wielkiej Brytanii wyjaśnia uzyskane wyniki badań, które wykazały iż osoby żyjące w zielonych obszarach miejskich wykazywały mniej objawów depresji i lęku. "Ludzie robią różne rzeczy, aby być szczęśliwszymi: dążą do awansu w pracy, podwyżki płac, wygranej w lotto a nawet biorą ślub. Problemem jest, że w ciągu sześciu miesięcy do roku po osiągnięciu takiego sukcesu wracają z powrotem do swych pierwotnych wartości poziomu szczęśliwości. Zatem te sukcesy nie są trwałe. One nie czynią nas szczęśliwymi w dłuższej perspektywie czasu."

Zbadano zatem, czy mieszkanie w towarzystwie zielonych obszarów miejskich miało trwały pozytywny wpływ na ludzi, czy efekt zniknął też po pewnym czasie. Zespół badawczy wykorzystał dane z panelu ankiety British Household (40 000 gospodarstw domowych w roku), która rozpoczęła się w 1991 roku, a przygotowana została przez University of Essex.

Po więcej szczegółów badania zapraszam do artykułu.

Swierk szydlasty zwany tygrysim

To jeden z najbardziej kłujących świerków jakie możemy spotkać w Polsce. Rośnie głównie w kolekcjach dendrologicznych, gdyż jest wrażliwy na nasze mrozy. Pochodzi z Japonii. Swoją nazwę świerk tygrysi zawdzięcza zwisającym gałązkom przypominającym tygrysie ogony.

Rośnie bardzo powoli - roczny przyrost ok. 10 cm. W Polsce świerk szydlasty rzadko kiedy osiąga 8 metrów wysokości. Idealny do przydomowych ogródków. Ma bardzo ciekawe szyszki, trochę nietypowe jak na świerk. Tylko do 10 cm długości i z 8 cm szerokości. Pokrój piramidalny. Igły sztywne, szydlaste do 5 cm długości, rosną pod kątem prostym.

Co ciekawe preferuje stanowiska suche nad wilgotnymi. Nie nadaje się na mokre gleby.

W końcu sypnęło śniegiem

Jedni się nie mogli doczekać, inni już narzekają - nadeszła śnieżna zima. Jedno jest pewne: w ogrodzie delikatny śnieg był potrzebny. Szczególnie teraz, gdy zapowiadane są spadki temperatury do -15 stopni w nocy. Bez kołderki śniegowej wiele egzotycznych i wrażliwych na mrozy drzew i krzewów mogłoby zmarznąć.

Ogród oblepiony śniegiem wygląda bajkowo. Nawet w nocy.

Cyprysik Lawsona

Cyprysik Lawsona jest chyba u nas najczęściej sadzonym cyprysikiem. Jest dość duży - rośnie nawet do 30 metrów a w USA nawet do 70 metrów! Z daleka przypomina ogromną tuję o stożkowatym pokroju. To piękne drzewo ozdobne (charakterystyczne Y-grekowate łuski) szczególnie w okresie jesienno-zimowym, gdy ozdobione jest centymetrowymi, kulistymi szyszeczkami pokrytymi woskowym nalotem. Początkowo zielono-niebieskimi, a po dojrzeniu brązowymi.

Najlepiej wygląda w dużych ogrodach i parkach jako soliter. Preferuje stanowiska słoneczne i osłonięte, gdyż nie jest w pełni mrozoodporny. Młode cyprysiki należy okrywać. Nie znosi długotrwałej suszy; lepiej rośnie na glebach wilgotnych. W sprzedaży dostępna jest cała masa odmian. Każdy znajdzie właściwe drzewko w zależności od potrzeb.

Sosna czarna

Sosna czarna to jedna z piękniejszych u nas sosen ze względu na korowinę i szyszki. Szczególnie w okresie jesienno-zimowym, gdy okoliczne drzewa liściaste pozbawione są liści. Kora wygląda tak, jakby ktoś zwykłą sosnę węglem wysmarował. Igły ma po 2 sztuki w jednym pęczku. Są spłaszczone i ciemnozielone, dość długie, bo do 18 cm. Niestety sosna czarna osiąga znaczne rozmiary (nawet do 25 metrów wysokości) więc raczej nie nadaje się do ogrodów (z wyjątkiem odmian karłowatych). Ale w parkach, jako soliter, prezentuje się imponująco. Na mnie robi wrażenie.

Ta sosna czarna na zdjęciach, rośnie w Parku Kombatantów w Warszawie.

Nalewka z berberysu - berberysówka

Styczeń to znakomita pora aby zerwać owoce berberysu i wykorzystać je na nalewkę. Owoce są już przemrożone i dość łatwo odchodzą od gałązek. Jednak nie jest to prosta i przyjemna robota. Berberys ma dużo ostrych cierni. Wiele z nich zostaje powbijanych w naszych dłoniach. Zrywanie w rękawiczkach nie pomaga, bo owoce są małe i delikatne. Ale cóż. Dla nalewki raz na rok można się poświęcić. Zerwanie 800 gramów zajęło mi ok. 1/2 godzinki. Ale krzaki, które znalazłem były wprost oblepione owocami. Inaczej nie będzie tak szybko.





Owoce po zerwaniu myjemy i przebieramy usuwając te czarne nienadające się do spożycia. Wrzucamy do dużego słoja zasypując cukrem w ilości połowy wagi posiadanych owoców. Następnie zalewamy alkoholem ok. 50% w proporcji 1 litr na każdy kilogram owoców. Ja użyłem 0,8 litra. Za kila dni dla smaku dodam jeszcze laskę wanilii i imbir. Nalewka z berberysu musi tak postać pół roku. Potem należy ją zlać do butelek filtrując (na przykład przez gęste sitko albo gazę) i odstawić na kilka tygodni do pełnego wyklarowania.







Po 4 godzinach od nastawienia nalewka już uzyskała delikatnie rubinową barwę. Berberysówka to jedna z najbardziej wybarwionych nalewek. Czerwień berberysu jest prześliczna. Sam berberys ma wiele wartości prozdrowotnych. Zawiera witaminy C, E, karotenoidy, pektyny, rutynę, eskulinę i sole mineralne. W przemyśle cukierniczym berberys nazywany jest nawet polską cytryną gdyż używa się berberysu w zastępstwie cytryny.

Na jesieni dam znać jak smakuje berberysówka.

Co z tą zimą?

Rozpoczął się styczeń a zimy nie ma. Końcówka grudnia to temperatury na poziomie +10 w dzień i na plusie w nocy. Teraz nocą mamy przymrozki do -4 stopni a w dzień nadal kilka stopni na plusie. Zastanawiam się jaki wpływ taka pogoda może mieć na drzewa w 2014 roku?

Pierwsze co mi przychodzi na myśl to masa szkodników, których nie przetrzebią i nie wykończą silne mrozy. Może być ciężka wojna z nimi wiosną i latem. Drugie to nie do końca zahartowane i przygotowane na atak mrozów pączki wrażliwych na mrozy gatunków. Wiele drzewek (choćby derenie, kaliny, bzy, śliwy i magnolie) od grudnia ma nabrzmiałe pączki. Gdyby nie ostatnie mrozy w nocy to pewnie by lada dzień zakwitły. Czy tak krótki okres zimna i delikatnego bezśnieżnego chłodu jest w stanie drzewom zapewnić spoczynek? Czas pokaże. A może to jest tak, że taka łagodna zima lepiej wpływa na rzadkości dendrologiczne a jest bardziej szkodliwa dla rodzimych gatunków?









Warto jeszcze dodać prognozę pogody po 10 stycznia w Polsce. Okazuje się, że amerykańscy synoptycy nie przewidują większych zmian w pogodzie i prawdziwej zimy nie będzie. Rosyjscy synoptycy natomiast prognozują spadek temperatury nawet do -10 stopni. Oby ze śniegiem, bo takich nagłych mrozów wiele drzew ozdobnych i egzotycznych w naszych ogródkach może nie przetrzymać. Kto będzie miał rację?

W każdym razie oby do wiosny - tej kalendarzowej :-).

Noworoczny spacer

Życząc wszystkim najlepszego w Nowym 2014 Roku zapraszam na krótki spacer. Mimo, że w kalendarzu styczeń to zawsze można coś ciekawego na drzewach zaobserwować. I to nie tylko na iglastych z pięknymi szyszkami ale i na liściastych. Jedne nie zgubiły jeszcze owoców a inne już są gotowe do kwitnienia.



















Do ciekawostek spaceru muszę zaliczyć prawdopodobnie sosnę żółtą (ta z kolcami na dużych szyszkach i 3 igłami w pęczku). Będę ją teraz częściej obserwował aby się upewnić, czy dobrze ją rozpoznałem.