Błotnia leśna

To drzewo zadziwia, gdy dotknie się jego liści. Są jeszcze bardziej błyszczące i polakierowane niż nasz buk pospolity. W dotyku są przez to jakby sztuczne - nie jesteśmy w Polsce przyzwyczajeni do takiej struktury liścia. Dodatkowo ciemna zieleń liści na jesieni przepięknie przebarwia się na złote, żółte i czerwone odcienie. Rewelacja.

Aż szkoda, że błotnia jest tak rzadkim gościem w naszych parkach i ogrodach - pochodzi z USA a wytrzymuje mrozy do minus dwudziestu kilku stopni. Nie nadaje się niestety do małych, przydomowych ogródków - rośnie aż do 30 metrów wysokości. W Polsce często stosowana jest inna nazwa tego drzewa - kląża leśna.

Cypryśnik błotny

Cypryśnik błotny to jedyny z cypryśników spotykany w Polsce. Podobnie jak modrzew i metasekwoja gubi igły na zimę. To duże i piękne drzewo rosnące u nas aż do 30 metrów wysokości. Najczęściej podziwiamy go za pneumatofory - zgrubienia na korzeniach wyrastające powyżej poziomu gleby bądź wody w pobliżu pnia. Pneumatofory umożliwiają dostęp tlenu do systemu korzeniowego drzewa.

Poza korzeniami oddechowymi cypryśnik wytwarza piękne, okrągławe szyszki. Cypryśnik ten dawniej nazywany był cisownikiem oraz cisowcem. Łacińska nazwa tego drzewa - Taxodium z greki oznacza cisopodobny.

Sosna żółta

Sosna żółta to olbrzymie drzewo. W swojej ojczyźnie (Ameryka Północna) dorasta nawet do 70 metrów. U nas dużo mniej. Podziwiam ją za piękne, długie igły do 25 cm długości. Igły rosną po 3 w pęczku. Szyszki dość duże do 15 cm, czerwonobrązowe a ostre zakończenie łuski jest skierowane na zewnątrz.

Preferuje słoneczne stanowiska i dobrze znosi suszę. Mniej natomiast odporna jest na mrozy.

Głóg gajowy

Głogi mają to do siebie, że są strasznie podobne do siebie i bardzo trudno je zidentyfikować. Ale są wyjątki od tej reguły. Głóg gajowy (Crataegus nemoralis) ma dwukolorowe owoce. Częściowo czerwone z wyraźnymi żółtymi i zielonymi plamkami. Jakby się ukrywały pośród liści. Ciekawy to widok.

Sam głóg jest jednak rzadko spotykany u nas. Takie owoce mogą być ciekawym wyzwaniem dla ptactwa.

Kuningamia chińska

Kuningamia chińska często zwana jest jako stroigła chińska. To piękne drzewo iglaste, choć u nas rzadko spotykane. Igły bardzo specyficzne, bo długie i szerokie. Szyszki z trójkątnymi łuskami - bardzo dekoracyjne. Jest bardzo wrażliwa na mrozy. Wada ta nie przeszkadza w próbach jej uprawy na terenie naszego kraju. Coraz częściej ją spotykam w przydomowych ogrodach.